Söz konusu Aralık sayısı olunca yaklaşmakta olan yeni yılla ilgili bir çalışma yapalım istedik ve Eylül sayımızdaki “Hayatım Fotoğraf” köşesinden de hatırlayabileceğiniz Sancar Dalman’la anlaştık.
Aklıma “Hayalim yok” diyen Suriyeli çocuğun videosu geldi. Sonra kendimi düşündüm, benim dileklerim neler diye, ben de kariyerim dışında hiçbir konuda bir dilekte bulunmak istemediğimi fark ettim. Çünkü vahşet dolu politikalarıyla bu ülke ve bu dünya iyiye, güzelliğe dair olan tüm dileklerimizi her seferinde boşa çıkardı. Ülke, dünya diyorum da içinde yaşadığımıza göre bunda sorumluluğun bir kısmı da tek tek her birimize ait olmalı, değil mi? Bugün bu kadar umutsuz olmamızda, çocukların hayallerinin ve hayatlarının ellerinden alınmasında hepimizin payı var. Verdiğimiz oyla, yaşamak için doğru düzgün üretmeden tüketme şeklimizle, yanlışlar karşısında tutunduğumuz tavırla (#Suruç, #Ankara, #1Kasım, #prayforparis, #CharlieHebdo, #yuhlayantaraftarlar, #Cizre, #Silvan hashtag’lerini yazıp yazıp içimizi soğutmakla yetinmemizle), bencilliğimizle, “cahil bunlar, hepsi de onların suçu” deyip geçişimizle ve Beyaz Türk’e bir şey olmaz mantığımızla bu mutsuzluğu biz yarattık.
İnancım yok tabii ama yine de, yeni yılda hepimizin kendimizi değiştirmek için gerekli motivasyonu bulması dileğiyle,
Keyifli okumalar…
Didem Öner
JR. Yayın Yönetmeni
Bu yazı ilk olarak JR. by Campaign Ağustos 2015 sayısında yayınlandı.