Kasım sayısında, Hayatım Reklam köşemizin sorularını Medina Turgul DDB’nin Senior Stratejist’i Merve Alıcı cevapladı.
“Olma” sebebimi bilmiyorum. Medikal antropoloji masterı yapıp, sektöre bir anda – tabiri caizse, “dalarak” – girdim =) Ama “kalma” sebebimi söyleyebilirim: Reklamcılığın, özel olarak da stratejistliğin ritüelleri beni mutlu ediyor. Birbirinden değişik sektörlerle aynı anda çalışmak, işlerin (çoğunlukla) hızlı yaşam döngüsü, bir problemi çözdüğün an duyduğun rahatlama hissi… Bunlar, hiçbir günün bir diğerine benzememesini sağlıyor. Beni canlı tutuyor, “yeni” kalmak için itici güç oluyor.
İş tanımım vs. gerçekte yaptığım
“Olmak, algılanmaktır” dersek, stratejiste “brief yazan kişi” diyebiliriz. Ama gerçekte yaptığımız tabii ki bundan daha fazla =) İşimiz, birbiriyle alakasız görünen noktaları birleştirmek. Hayat birikimimizi, “geçen gün okuduğumuz bir yazıda geçen o fikri”, araştırma datasını, piyasa bilgisini, tüketici perspektifini… Hepsini tek bir çerçevede ele almak – aralarındaki bağlantıyı, örüntüleri bulmak… Bulduklarımızı, problemi ve çözümü yalınlaştırmak için kullanmak ise görevimiz. Tabii insan yaptıkça gelişiyor.
Birlikte çalışmak istediğim markalar/ kampanyalar
Hem business’a, hem de çevreye/ekonomiye faydalı bir iş olduğu için Intermarché’nin “Inglorious Fruits and Vegetables”, kampanyasını yapmış olmak isterdim. Under Armour, Harvey Nichols ve WWF ile çalışmak da pek güzel olurdu.
Kariyerimle ilgili en büyük hedefim
“Help I’ve cut myself and I want to save a life” gibi çok iyi, çok iyi olduğu için çok basit ve çok basit olduğu için çok güçlü bir pro-social fikir yaratmak, hayata geçirmek.
Sektörü sevmeme / Sektörden soğumama neden olan etkenler
“Yaratıcı insanlarla çevrili olmak” demeyeceğim. Çünkü yaratıcı insanlar sadece reklam sektöründe yok. Onlarla her yerde karşılaşıyoruz =) Ama yaratıcılığı, hızlı ve etkili bir sorun çözme aracı olarak kullanma know-how’ı her sektörde yok. Bu sürekli gelişmeye müsait, zamanla yenilenen, asla tedavülden kalkmayacak muazzam bir ‘beceri’ ve sektörü sevme sebebim. Reklamın, bu beceriyi hakkıyla geliştirebilmesi için insan kaynağına – onların iç motivasyonunu canlı tutacak değeri yeterince vermediğini düşünüyorum. Bu da soğuma sebebim olabilir, ama henüz o noktada değilim =)
Birlikte çalışmak istediğim kişi(ler)
John Oliver (ve ekibi). YouTube’dan takip ettiğim tek kişilik şovuna bayılıyorum. Gündem eleştirisini, akıcı, güçlü, eğlendirici bir hikaye olarak sunmakta usta. Bir bölümün nasıl oluştuğunu görmeyi, kurgulanma sürecine katılmayı çok isterdim.
Bana ilham verenler
TED Talks da ilham veriyor, internetin her köşesinden fırlayan capsler de (aka mim)… Umut Sarıkaya karikatürleri, IFLScience’ın popüler bilim yazıları, Huffington Post’un “funniest tweets from parents this week” köşesi, Bülent Üstün’ün Instagram hesabı, The Ricky Gervais Show’un akla saçma sorular getiren bölümleri… Günlük olaylara bakışıma yeni perspektifler kattıklarını düşünüyorum. Bir de komik hayvan videolarının insanı öyle bir deşarj etme gücü var ki, ilham ararken önce birkaç tane, şifa niyetine izlemeden edemiyorum =)
Bu yazı ilk olarak JR. by Campaign Aralık 2015 sayısında yayınlandı.