İşte geldim burdayım, ben bu işte cünyırım

Yazıya başlarken, bundan 2 yıl önce mini mini bir stajyer olarak, çiçekli pantolonumla ofise geldiğim ilk günü hatırladım. “Bu işin altından kalkabilecek miyim acaba?” şeklinde kafamda deli sorularla ofisteki herkesin tek tek elini sıkıp adını öğrenmiş, sonra heyecandan hepsini unutmuştum.

O çelimsiz, korku ve heyecan dolu kızın 2 yılın sonunda böyle bir yazı yazacağı ise aklına bile gelmezdi. Ama oldu. Geçen ay Didem Öner’in bahsettiği “Bu Seda”ya dönüştü. Bu da pek tabii beraber çalıştığı harika insanlar sayesinde oldu. Patronlarından stajyerlerine kadar, çorbama tuz katıp burada olmamı sağlayan herkese sonsuz teşekkürler…

Hala heyecanlıyım ama o heyecan da zaten hiç bitmesin. Didem Öner’den kalan mirası; kısa sürede okuyucularının ve dış yazarlarının da katkısıyla cünyırların en favori dergilerinden biri haline gelen JR.’ı layığıyla korumanın ve misyonunu devam ettirmenin tek yolu o tatlı heyecanı korumak.

“Tamam canım hoşgeldin, alkışlardan bir demet sana ama bu ay bize neler hazırladın?” dediğinizi duyar gibi oldum. O yüzden lafı uzatmayayım.

Şimdi Haziran geldi, mini mini liseliler bir üniversite heyecanıdır harıl harıl çalıştılar koca yıl. Umarız emeklerinin karşılığını da alacaklar. Ama iş üniversiteyi kazanmakla da bitmiyor elbette. Orada da çalışmalar dolu dizgin devam ediyor. Birçok üniversiteli cünyırımız da bu yıl çeşitli yarışmalarda başarılı işlere imza atıp çeşitli ödüllerin sahibi oldular. Biz de gerek onları tebrik etmek, gerekse örnek göstermek adına sayfalarımızda kendilerine yer verdik.

Hazır üniversite-eğitim konusuna değinmişken Creative Bloq’tan aldığımız ilhamla cünyır art direktörlere, “Eğitim hayatlarının meslek hayatları için kendilerini yeterince besleyip beslemediğini, tasarım okullarının kendilerine göre eksiklerinin ne olduğunu ve bunu düzeltmek için neler önerebileceklerini” sorduk. Onlar da sağolsunlar, birbirinden değerli görüşlerini bizimle paylaştılar.

Ve tabii nur topu gibi bir kapağımız daha oldu. Uzun süren fikir alışverişleri sonrasında, sevgili Aslı Çelikel Husovic ve ekibinin ellerinden bu harika kapak çıktı. “Nedir bu kapağın hikayesi?” derseniz, tek yapabileceğimiz sizi Inspiration bölümümüze yönlendirmek. Zira Aslı orada, Laleli’nin arka sokaklarından JR.’ın kapağına uzanan bu çalışmanın derdini çok güzel anlatıyor.

Dahasını merak edenler için şimdi JR.’la başbaşa kalma zamanı. Soğuk içeceğinizi alın, arkanıza yaslanın ve sayfaların tadını çıkarın.

Herkese keyifli okumalar 🙂

Seda Büktel

JR. Yayın Yönetmeni

Bu yazı ilk olarak JR. by Campaign Haziran 2016 sayısında yayınlandı.