Wanted: Cünyır temsilcileri
JR.’ın ilk sayısını çıkardıktan sonra Dünya’yı terk ettik, bir aydır Ay’da yaşıyoruz. Bir yanda platformla ilgili aldığımız çok güzel geri dönüşler, “Ben de yazmak istiyorum!” diyen heyecanlı mail’ler; diğer yanda kafelerden, üniversitelerden, çeşit çeşit işletmeden “JR.’dan buraya da gönderir misiniz?” talepleri ve bir sürü etkinliklere davetler…
Şimdiye kadar gelen tüm yorumlar karşısında mutluluktan gözlerimiz yaşardı. Ben şöyle bir şey yazdım, benim şöyle çizimlerim var diyenlere gidip bizzat sarılmak istedik. Gelen talepler doğrultusunda JR.’dan bir sürü bir sürü yere gönderdik (şimdi burada yerim kısıtlı olduğundan sizi web sitemizdeki ‘Find Us’ kısmına yönlendireyim), hala da göndermeye devam ediyoruz. Etkinliklerin tümüne dergimizle, gidebildiğimize de bizzat orada bulunarak katıldık. İstanbul Bilgi Üniversitesi’nin Mezunlar Derneği’nin düzenlediği Bilgi Son Çıkış Zirvesi’nde, Anadolu Üniversitesi İletişim Kulübü’nün Kampüste Reklam Var etkinliğinde, Yıldız İşletme Kulübü’nün AdMark etkinliğinde ve Boğaziçi Üniversitesi İşletme ve Ekonomi Kulübü’nün ADhere etkinliğindeydik.
Mart ayı böyle geçince Nisan ve Mayıs için iyice heyecanlandık. Vitaminlerimiz, çikolatalarımız, melisa çaylarımız hazır; hedeflerimiz de şunlar: Tüm ajanslardan, markalardan ve üniversitelerden cünyır temsilcilerimizi bulmak, cünyır partileri düzenlemek (Know How’ımız Kristal Elma’dan geliyor), daha çok etkinlikte yer almak, cünyır partileri düzenlemek, platformumuzu daha çok yere yaymak -cünyır partileri düzenlemek demiş miydim? -yaratıcı gençlik platformunda yer almak isteyen herkese bir alan sağlamaya çalışmak, faydalı içerik üretmeye devam etmek ve tabii cünyır partileri düzenlemek…
Parti diyorum ama maksadımız sadece eğlenmekmiş gibi algılanmasın. Çok iyi biliyoruz ki, hiçbir zaman bize bizden başka inanan olmayacak. Bu yüzden olabildiğimiz kadar yan yana olmak istiyoruz. Bu platform, üyeleri birbirini tanıdıkça büyüyecek ve güçlenecek. Bunun gerçekleşmesini sağlayanlarsa JR. temsilcileri olacak.
Bu ayki dergi kapağımıza gelince… Bilen bilir, ben pandaları çok severim – gerçi kim sevmez ki. Leo Lunatic’i de İstanbul’da çeşitli yerlerde gördüğüm pandasından tanıyordum. Onunla bir kapak çalışması yapmak istedik. Sürecin nasıl ilerlediğini size şöyle anlatmak istiyorum:
“Leo, JR. için ofisimize gelip bize bir şeyler çizer misin?”
“Tabii.”
“Ne çizsen acaba?”
“Hımm. JR. okuyan panda çizeyim.”
“Ehihi, süper.”
Keyifli okumalar, 30 yaş üstüne de 🙂